Η ψυχολογία με τη σύγχρονή της μορφή έχει πλέον καθιερωθεί στην καθημερινότητα του ανθρώπου. Από τους τομείς της εργασίας και της εκπαίδευσης μέχρι τις πολυεθνικές εταιρείες και τα σώματα ασφαλείας, ο ρόλος του ψυχολόγου, είτε ως ερευνητή είτε ως «μαχόμενου» είτε ο συνδυασμός και των δύο, είναι επιβεβλημένος. Αναπόφευκτα, όπως συμβαίνει συνήθως, η καθιέρωση της ψυχολογίας ως επιστήμης αλλά και του ρόλου του ψυχολόγου στην … Συνεχίστε την ανάγνωση Η επιστήμη της ψυχολογίας στις σύγχρονες κοινωνίες

Κρίση πολιτική, κοινωνική – ανθρωπολογική ή ανθρωπιστική; Μέχρι κάποιους μήνες πριν, η επαφή της κυπριακής κοινωνίας με τις σύγχρονες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές γινόταν μέσω των ελλαδικών και ευρωπαϊκών τεκταινομένων. Ιδίως μετά την έκρηξη του 2015, κανείς δεν μπορούσε να μη συνταραχθεί από τις εικόνες των εξαθλιωμένων Σύριων που έτρεχαν να γλυτώσουν από τις πολεμικές συγκρούσεις που μαίνονται ακόμη, λίγα χιλιόμετρα μακριά μας. Σήμερα, οι … Συνεχίστε την ανάγνωση Η προσφυγική κρίση: Η παιδεία ως μέσο ένταξης ή αποκλεισμού

Μπορεί να ακουστεί εντελώς τυπικό, αλλά η ενασχόληση με την παιδεία πράγματι είναι ένα λειτούργημα. Παρ’ όλ’ αυτά, η έννοια αυτή στηλιτεύτηκε όσο καμιά άλλη τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς ολόκληρη η κοινωνία βυθιζόταν μέσα σε μια άκρατη χρησιμοθηρία. Ένας χυδαίος υλισμός την υποβίβασε στον ρόλο μιας «δουλιάς», για να θυμηθούμε και μια παλιά κκέδικη ορθογραφία. Έτσι, οι περισσότερες «κρίσεις στην παιδεία» καταλήγουν να αφορούν ζητήματα … Συνεχίστε την ανάγνωση Συλλογισμοί για τον ρόλο της πανελλήνιας Παιδείας

Στις μέρες μας, η τοποθέτηση στα πράγματα και στα προβλήματα των κοινωνιών μας έχει κυρίως κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Έχει δηλαδή σκοπό και στόχο το κέρδος, είτε αυτό είναι οικονομικό είτε αφορά την ικανοποίηση των ατομικών ενστίκτων του καθενός. Το πολιτιστικό παράδειγμά μας, δηλαδή, είναι καθαρά ωφελιμιστικό. Για παράδειγμα, η κρίση που έχει ξεσπάσει στον τομέα της εκπαίδευσης αφορά κυρίως τις περιόδους διδασκαλίας των συνδικαλιστών εκπαιδευτικών ή … Συνεχίστε την ανάγνωση Είναι θέμα προτεραιοτήτων

Όταν το 1960 ιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, ο τότε Πρόεδρος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ όρισε την πενταμελή Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση, επιτροπή η οποία ήταν υπεύθυνη για τα θέματα παιδείας και εκπαίδευσης. Μέχρι και το 1965, οπότε και ιδρύθηκε το Υπουργείο Παιδείας, η εκπαίδευση δεν ανήκε στη σφαίρα δικαιοδοσίας του κράτους. Μόλις έναν χρόνο μετά τη σύσταση του κράτους, κατά το 1961 και 1962, οι καθηγητές της … Συνεχίστε την ανάγνωση «Νεκροταφεία του Πνεύματος…»: Οι απεργίες της δεκαετίας του 1960

Τόσο δεδομένη είναι πια η δημόσια εκπαίδευση που για τα μάτια μιας διδακτικής ώρας –περίπου– παραλύει το σύμπαν: στους δρόμους δέκα χιλιάδες εκπαιδευτικοί, με τους συνδικαλιστές τους σε παραληρηματική κατάσταση, κυβερνώντες ξεδιπλώνουν τις μικροπολιτικές και αυταρχικές αρετές τους, και η κοινωνία, στην συντριπτική της πλειοψηφία, προσπαθεί να καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ασόβαρα πράγματα. Ασόβαρα, αν αναλογιστεί κανείς τι ακριβώς σήμαινε «εκπαιδευτική κρίση» πριν … Συνεχίστε την ανάγνωση Τα Οκτωβριανά του 1931 και μια άλλη κρίση στην εκπαίδευση…

«Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ «Κλείστε το μπουρδέλο και κάντε το σχολείο». Σύνθημα στην αμερικανική πρεσβεία της Θεσσαλονίκης Κανείς δεν γνωρίζει από πού άρχισε. Κάποιοι την τοποθετούν στον τραγικό θάνατο του 10χρονου στο Αλεθρικό, άλλοι στο τι ακολούθησε και άλλοι στις κυβερνητικές αποφάσεις της 4ης Ιουλίου. Άλλοι δε πιστώνουν την εξουσία με βαθιά σκέψη, ισχυριζόμενοι ότι είναι μια πλαστή κρίση … Συνεχίστε την ανάγνωση Κλείστε το μπουρδέλο και κάντε το σχολείο: Το πεζοδρομιακό χρονικό της κρίσης

Το πλήθος των πτυχίων, μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων που αποκτώνται με συχνότητα ίση με τις γεννήσεις παιδιών στον δυτικό κόσμο ή οι υπεράριθμοι ψηλοί βαθμοί στους ελέγχους των μαθητών Μέσης Εκπαίδευσης μοιάζουν πλέον με εκφράσεις προπαγάνδας των επίσημων Αρχών, που προσπαθούν να χρυσώσουν μια πασιφανή και γενικευμένη αρνητική πραγματικότητα: την παρακμή της κριτικής διάνοιας και την απονοηματοδότηση της γλώσσας. Με άλλα λόγια, την αποτυχία της … Συνεχίστε την ανάγνωση Τι είναι και τι θέλει το σύγχρονο σχολείο

«Το γεγονός ότι [ο ιστορικός χώρος του Ελληνισμού] αδυνατεί να διαμορφώσει μια πολιτική παιδεία κριτικών καταστάσεων, ενώ σημαντικά τμήματά του τεμαχίζονται, αποκόπτονται, ανακυκλώνονται και ακολούθως επανέρχονται εναντίον του ως βαλλιστικά βλήματα, δεν είναι απλά απορίας άξιον, αλλά και αξίωση να δώσουμε εξηγήσεις στον εαυτό μας και στις γενιές που έρχονται –αν καταφέρουν να έρθουν– όχι μόνο για την οικονομική και πολιτική μας χρεωκοπία από τα … Συνεχίστε την ανάγνωση Σκέψεις για την Παιδεία