Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,

Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. ΣΤΟΠ. «Μην περιμένετε αστειάκια και σάτιρες, γνωστοί μου ξένοι». Τα έκανες σαν τα μούτρα σου. Δεν σου αξίζει ούτε καν αυτή η επιστολή, αλλά η κοσμοθεωρία μας δεν μας επιτρέπει να τα βάφουμε μαύρα.
Μπράβο. Ψήφισες Αναστασιάδη. Μετά, του έδωσες την εντύπωση ότι έχει λευκή επιταγή. Χειροκρότησες τον Χάρη πεντέξι φορές και πανηγύρισες την έξοδό μας στις αγορές. Το σκέφτηκες λίγο για την αποφυλάκιση του παιδεραστή. Μετά άκουσες τον Δίπλαρο που κατέβασε ο νους του να πει «μπράβο» και ούτε που αναστατώθηκες που τον έβγαλες βουλευτή. Είπες «έχει και χειρότερους» και νομίζεις ότι ξεμπέρδεψες.
Τέλος πάντων, αυτά τα «μικρά» δεν τα σκέφτεσαι. Είσαι τόσο απασχολημένος στην «έρευνα αγοράς» για τα βενζινάδικα των κατεχομένων, που αποφάσισες να επικεντρωθείς ξανά στην πούγκα σου. Έκανες ουρές στο οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου για μερικά ψωροευρώ και ένιωσες και επαναστάτης λέγοντας «εν θα με περιπαίζει εμέναν ο πεζινάρης». Υποχρέωσες τους Τούρκους να ανοίξουν πολυκατάστημα και πολυβενζινάδικο κοντά στο οδόφραγμα της Δερύνειας, στον Άγιο Μέμνωνα. Μα καταλαβαίνεις; Δεν φτάνει που αλωνίζεις στα κατεχόμενα σάμπως και βρίσκεσαι στις Σεϋχέλλες, κάνεις και συναλλαγές επειδή μυρίστηκες την κατρακύλα της τουρκικής λίρας. Πού; Στα κατεχόμενα. Επειδή σου είπε ο γείτονας του κουμπάρου του ανιψιού σου, έπρεπε να βάλεις κι εσύ το λιθαράκι σου στην οκέλλα της παρακμής που χτίζεται κοντά στον Άγιο Δομέτιο.

Ελληνικέ κυπριακέ λαέ,

Τώρα αποφάσισες να ασχοληθείς και λίγο με το Κυπριακό. Σιγά την ενασχόληση δηλαδή, που διαβάζεις τίτλους ειδήσεων και καμιά πρόταση στο διαδίκτυο. Αλλά πάλι βλέπεις «φως στο τούνελ» επειδή κάτι κινείται. Αγνοείς επιδεικτικά τις δηλώσεις του Ερντογάν για τον στρατό, σαν να κι ο νους σου είναι πάνω από το κεφάλι σου. Τον χαβά σου. Καρτεράς υπομονετικά την όποια λύση, λες και πρόκειται για την ωραιότερη θεογκόμενα της Μεσογείου. Λες και ενδιαφέρεσαι για κάτι περισσότερο από τη βενζίνη του γερμανικού αυτοκινήτου σου ή τις διακοπές σου στη Μύκονο.
Δεν κάνεις για τίποτε. «Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. To σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο». Κάτι ξέρει ο Ράιχ. Διότι, τώρα αποφάσισες να «παίξεις πελλόν» και για τα της Παιδείας. Καληνύχτα…

Μετά τιμής,
ο Πεζοδρόμιος